- neramuolis
- neramuõlis, neramuõlė dkt. Màno sūnùs ti̇̀kras neramuõlis.
.
.
neramuolis — neramuõlis, ė smob. (2) 1. kas labai neramus; nenuorama: Moteris nuniro iki pusiau lopšio gilumon, kalbino neramuolį, čepsėjo lūpomis J.Balt. | prk.: Jie neramuolės širdies troškulį užžiebė manyje J.Paukš. Už lango daužosi neramuolis vėjas rš. 2 … Dictionary of the Lithuanian Language
neramuolė — neramuõlis, neramuõlė dkt. Màno sūnùs ti̇̀kras neramuõlis … Bendrinės lietuvių kalbos žodyno antraštynas